ไม่ใช่แค่ปัญหา “เสีย-ซ่อม-ล่าช้า” ปัญหาซ้ำซากลากรถไฟฟ้า แอร์พอร์ต เรล ลิงก์ ลูกในไส้ขององค์กรม้าเหล็กไทยตกหลุมอากาศขาดทุนย่อยยับทุกปี ผลาญงบประมาณแผ่นดินมหาศาลทุ่มทุนสร้างอลังการเว่อวังหวังเป็นเมกะโปรเจ็กต์เชิดหน้าชูตาประเทศ ที่ไหนได้กลับตาลปัตรจนป่านนี้ยังสะกดคำว่า “กำรี้กำไร” ไม่ถูก บรรดาขบวนรถก็มีเพียงน้อยนิด แถมยังประสบปัญหาซ่อมแล้วซ่อมอีก อาคารผู้โดยสารที่สร้างยังกะให้เป็นหนึ่งในสิ่งมหัศจรรย์โลกก็เงียบยังกะป่าช้า
ล่าสุด ยังมีเรื่องงามหน้าพลางให้ปวดกบาลอีกแล้วแล้วครับพี่น้อง จัดได้ว่าเป็นเผือกร้อนที่ประกันภัยชั้นหนึ่งที่ไหนก็ไม่กล้ารับประกันว่าจะงามหน้าอีกระลอก กรณีโลกออนไลน์แฉภาพการติดตั้งราวกั้นสเตนเลสบนชั้นชานชาลาของรถไฟฟ้าแอร์พอร์ต เรล ลิงก์ จนเกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์แทบลุกเป็นไฟพลางจี้จุดแสลงใจรฟฟท.ว่า
“คุ้มค่าและปลอดภัย” กับงบประมาณกว่า 13 ล้านบาทหรือไม่? ซ้ำร้ายยังกังขาบริษัทที่ชนะการประมูลการติดตั้งว่ามีอะไรไม่ชอบมาพากลหรือไม่?
เผือกร้อนก้อนโตร้อนไปถึงผู้บริหาร แอร์พอร์ต เรล ลิงก์ “สุเทพ พันธุ์เพ็ง” กรรมการผู้อำนวยการใหญ่ บริษัท รถไฟฟ้า ร.ฟ.ท. จำกัด (รฟฟท.) ต้องออกโรงแจงดราม่า “ราวกั้นสเตนเลส” ยืนยัน “คุ้มค่าและปลอดภัย” พร้อมให้ตรวจสอบทุกขั้นตอน และที่สำคัญรูปแบบคล้ายที่ติดตั้งบนชานชาลา “รถไฟชินคันเซ็น” ประเทศญี่ปุ่น
กรรมการผู้อำนวยการใหญ่รฟฟท.ยังร่ายยาวด้วยอารมณ์หน้าชื่นตาบานต่อว่าก่อนหน้านี้ รฟฟท. มีแผนจะติดตั้งระบบประตูกั้นชานชาลาแบบสูงครึ่งบาน (Platform Screen Door : PSD) ใน 7 สถานี (ยกเว้นสถานีสุวรรณภูมิ) งบประมาณ 200 ล้านบาท แต่ต้องยกเลิก เนื่องจากมีผู้ผ่านประมูลรายเดียว
ประกอบกับมีโครงการรถไฟความเร็วสูงเชื่อม 3 สนามบิน (ดอนเมือง-สุวรรณภูมิ-อู่ตะเภา) ที่จะได้ผู้ชนะการประมูลภายในสิ้นปีนี้ และรูปแบบสถานีของแอร์พอร์ต เรล ลิงก์ จะต้องเปลี่ยนไปรองรับโครงการดังกล่าว ดังนั้น ช่วงเปลี่ยนผ่านนี้ เพื่อความปลอดภัยของผู้โดยสารและเป็นการประหยัดงบประมาณแผ่นดิน รฟฟท. จึงปรับแผนใหม่เป็นการติดตั้งราวกั้นชานชาลา หรือราวกั้นแบบราวสเตนเลส คล้ายรถไฟชินคันเซ็นของประเทศญี่ปุ่น และสถานีรถไฟฟ้าอื่น ๆ ในต่างประเทศ
สรุปง่ายๆการแก้ต่างรฟฟท.ครั้งก็อีแค่หล่นวาทกรรม “แก้ผ้าเอาหน้ารอด” ไปวันๆ เพราะวันๆทุกวันนี้ก็ “เช้าชามเย็นชาม”นอนเอาเท้าก่ายหน้าผากพลางจินตนาการถึงการเปลี่ยนผ่านสู่อุ้มมือเอกชนที่ชนะการประมูลโครงการรถไฟเชื่อม 3 สนามบิน ด้วยหวังรฟฟท.จะถูกปั้นดินโคลนให้เป็นดาวพราวแสง
ฟังแล้วก็อดอนาถใจไม่ได้กับแนวคิดผู้บริหารรฟฟท.ที่สำแดง “จุดยืน” แต่กลายเป็น”จุดยืน-จุดสิ้นคิดทางปัญญา”ต่อสาธารชน ซ้ำร้ายยังกล้าดีอ้างราวกั้นแบบราวสเตนเลสเจ้าปัญหาที่ว่านี้มันถอดรุปแบบคล้าย“รถไฟชินคันเซ็น”ประเทศญี่ปุ่น แหม…ซากรูปแบบที่เห็นน่าจะประจักษ์-ประจานแจ้งสังคมแล้วว่า
…”ราวฟ้ากะเหว”มากกว่า!
:ปิศาจขนส่ง